essay on the universe in (english,hindi and punjabi)

 THE UNIVERSE

When we look at the sky, we see different kinds of natural bodies like the sun, the stars, the moon, and so on. The natural bodies in the sky are called celestial bodies or heavenly bodies. They are part of our universe. The universe is a huge space which contains everything that exists. The celestial bodies that we see are just a small fraction of the bodies that exist in the universe. One of the reasons why we do not see more of them is that they are very, very far away.To measure the large distances in the universe, scientists use a unit of length called the light year. A light year is the distance travelled by light in one year. Light travels 9.46 trillion km in a year (one trillion is 1 followed by 12 zeroes).

One light year represents this huge distance. Proxima Centauri, the star closest to our solar system, is 4.2 light years from us. This means that light from this star takes 4.2 years to reach us. In this article, we shall learn a bit about stars and our solar system. But before that, let us see how the universe was formed.Scientists believe that the universe was born after a massive explosion called the ‘big bang’. A long time after the big bang, stars like our sun were formed. At that time, clouds of hot gases and particles revolved around the sun. Over time, many particles got stuck together to form large bodies. These bodies pulled in smaller objects near them by gravitational force. This made them larger still. These bodies finally became the planets.Away from the lights of the city, you can see thousands of stars in the night sky. You can also see some planets and their moons, either with the naked eye or with the help of a telescope. These celestial bodies are different from the stars in one important way. Stars are celestial bodies that produce their own heat and light. Planets and their moons shine by reflecting the light of a star such as our sun.All stars are huge balls of hydrogen and helium gases. In a star, hydrogen gets converted into helium. In this reaction, a large amount of energy is liberated. This is the source of the heat and light of a star. Stars vary in brightness and size. Some are medium-sized, like our sun. Some are so huge that if they were to be placed in our sun’s position, they would fill the entire solar system

ब्रह्माण्ड जब हम आकाश को देखते हैं, तो हम विभिन्न प्रकार के प्राकृतिक शरीर देखते हैं जैसे सूर्य, तारे, चंद्रमा और इसी तरह। आकाश में प्राकृतिक निकायों को आकाशीय पिंड या स्वर्गीय पिंड कहा जाता है। वे हमारे ब्रह्मांड का हिस्सा हैं। ब्रह्मांड एक विशाल स्थान है जिसमें वह सब कुछ मौजूद है जो मौजूद है। जिन खगोलीय पिंडों को हम देखते हैं, वे ब्रह्मांड में मौजूद पिंडों का एक छोटा सा अंश हैं। जिन कारणों से हम उनमें से अधिक नहीं देखते हैं, उनमें से एक यह है कि वे बहुत, बहुत दूर हैं। ब्रह्मांड में बड़ी दूरी को मापने के लिए, वैज्ञानिक प्रकाश वर्ष नामक लंबाई की एक इकाई का उपयोग करते हैं। एक प्रकाश वर्ष एक वर्ष में प्रकाश द्वारा तय की गई दूरी है। प्रकाश एक वर्ष में 9.46 ट्रिलियन किमी की यात्रा करता है (एक ट्रिलियन 1 उसके बाद 12 जीरो है)। एक प्रकाश वर्ष इस विशाल दूरी का प्रतिनिधित्व करता है। हमारे सौर मंडल के सबसे नजदीक का तारा प्रोक्सिमा सेंटौरी हमसे 4.2 प्रकाश वर्ष दूर है। इसका मतलब है कि इस तारे से प्रकाश को हम तक पहुंचने में 4.2 साल लगते हैं। इस लेख में, हम सितारों और हमारे सौर मंडल के बारे में थोड़ा जानेंगे। लेकिन उससे पहले, आइए देखें कि ब्रह्मांड का निर्माण कैसे हुआ था। वैज्ञानिकों का मानना ​​है कि ब्रह्मांड का जन्म, बिग बैंग ’नामक एक बड़े विस्फोट के बाद हुआ था। बड़े धमाके के काफी समय बाद, हमारे सूरज जैसे तारे बने थे। उस समय, गर्म गैसों और कणों के बादल सूरज के चारों ओर घूमते थे। समय के साथ, कई कण बड़े शरीर बनाने के लिए एक साथ फंस गए। इन पिंडों को गुरुत्वाकर्षण बल द्वारा उनके पास की छोटी वस्तुओं में खींचा गया। इससे वे और भी बड़े हुए। ये निकाय आखिरकार ग्रह बन गए। शहर की रोशनी से दूर, आप रात के आकाश में हजारों सितारों को देख सकते हैं। आप कुछ ग्रहों और उनके चंद्रमाओं को या तो नग्न आंखों के साथ या दूरबीन की मदद से भी देख सकते हैं। ये खगोलीय पिंड एक महत्वपूर्ण तरीके से तारों से अलग हैं। सितारे खगोलीय पिंड होते हैं जो अपनी गर्मी और प्रकाश उत्पन्न करते हैं। ग्रह और उनके चंद्रमा हमारे सूर्य जैसे किसी तारे के प्रकाश को दर्शाते हैं। सभी तारे हाइड्रोजन और हीलियम गैसों के विशाल गोले हैं। एक तारे में हाइड्रोजन हीलियम में परिवर्तित हो जाता है। इस प्रतिक्रिया में, बड़ी मात्रा में ऊर्जा मुक्त होती है। यह किसी तारे की ऊष्मा और प्रकाश का स्रोत है। सितारे चमक और आकार में भिन्न होते हैं। कुछ मध्यम आकार के होते हैं, जैसे हमारे सूर्य। कुछ इतने विशाल हैं कि यदि उन्हें हमारे सूर्य की स्थिति में रखा जाए, तो वे पूरे सौर मंडल को भर देंगे
!

ਬ੍ਰਹਿਮੰਡਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸਰੀਰ ਜਿਵੇਂ ਸੂਰਜ, ਤਾਰੇ, ਚੰਦ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ. ਅਕਾਸ਼ ਵਿਚਲੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਵਰਗੀ ਸਰੀਰ ਜਾਂ ਸਵਰਗੀ ਸਰੀਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਸਾਡੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ. ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰ ਚੀਜ ਮੌਜੂਦ ਹੈ. ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਸਰੀਰ ਜੋ ਅਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਸਰੀਰ ਦਾ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜੋ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ. ਇਕ ਕਾਰਨ ਜੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦੇ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ, ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹਨ. ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਵਿਚਲੇ ਵੱਡੇ ਦੂਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਲਈ, ਵਿਗਿਆਨੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਸਾਲ ਦੀ ਇਕਾਈ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਇੱਕ ਹਲਕਾ ਸਾਲ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਦੂਰੀ ਹੈ. ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਇਕ ਸਾਲ ਵਿਚ 9.46 ਟ੍ਰਿਲੀਅਨ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਇਕ ਟ੍ਰਿਲੀਅਨ 1 ਦੇ ਬਾਅਦ 12 ਜ਼ੀਰੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ).

ਇਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਾਲ ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਪ੍ਰੌਕਸੀਮਾ ਸੇਂਟੌਰੀ, ਸਾਡੇ ਸੌਰ ਮੰਡਲ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜੇ ਦਾ ਸਿਤਾਰਾ, ਸਾਡੇ ਤੋਂ 4.2 ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਾਲ ਹੈ. ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਾਰੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਾਡੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ 4.2 ਸਾਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਲੇਖ ਵਿਚ, ਅਸੀਂ ਤਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸੂਰਜੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਬਾਰੇ ਥੋੜਾ ਸਿਖਾਂਗੇ. ਪਰ ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਆਓ ਦੇਖੀਏ ਕਿ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਵਿਗਿਆਨੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦਾ ਜਨਮ ਇਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਧਮਾਕੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ 'ਵੱਡੇ ਧਮਾਕੇ' ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ. ਵੱਡੇ ਧਮਾਕੇ ਦੇ ਇੱਕ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ, ਸਾਡੇ ਸੂਰਜ ਵਰਗੇ ਤਾਰੇ ਬਣ ਗਏ. ਉਸ ਸਮੇਂ, ਗਰਮ ਗੈਸਾਂ ਅਤੇ ਕਣਾਂ ਦੇ ਬੱਦਲ ਸੂਰਜ ਦੁਆਲੇ ਘੁੰਮਦੇ ਸਨ. ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਣ ਇਕੱਠੇ ਫਸ ਗਏ ਅਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ. ਇਹ ਲਾਸ਼ਾਂ ਗੁਰੂਤਾ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਛੋਟੇ ਆਬਜੈਕਟ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚੀਆਂ ਗਈਆਂ. ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਵੱਡਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ. ਇਹ ਸਰੀਰ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿ ਬਣ ਗਏ. ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਲਾਈਟਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਤੁਸੀਂ ਰਾਤ ਦੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਤਾਰੇ ਦੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਵੀ ਵੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਨੰਗੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਜਾਂ ਦੂਰਬੀਨ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ. ਇਹ ਸਵਰਗੀ ਸਰੀਰ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ inੰਗ ਨਾਲ ਤਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੇ ਹਨ. ਤਾਰੇ ਸਵਰਗੀ ਸਰੀਰ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੀ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਇਕ ਤਾਰੇ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਕੇ ਚਮਕਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਸੂਰਜ. ਸਾਰੇ ਤਾਰੇ ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਅਤੇ ਹੀਲੀਅਮ ਗੈਸਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਗੇਂਦਾਂ ਹਨ. ਇੱਕ ਤਾਰੇ ਵਿੱਚ, ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਹਿਲਿਅਮ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਵਿਚ, ਵੱਡੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿਚ largeਰਜਾ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਇਹ ਤਾਰੇ ਦੀ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੈ. ਤਾਰੇ ਚਮਕ ਅਤੇ ਅਕਾਰ ਵਿੱਚ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਕੁਝ ਮੱਧਮ ਆਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਸਾਡਾ ਸੂਰਜ. ਕੁਝ ਇੰਨੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹਨ ਕਿ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਣਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਸੂਰਜੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਭਰ ਦੇਣਗੇ!